Sól potrzebna czy też zbędna cz.1

Trudno wyobrazić sobie smak codziennych potraw bez dodatku soli. Specjaliści jednak radzą, by unikać jej nadmiaru. Zawarty w niej sód może sprzyjać nadciśnieniu, ale z drugiej strony jest dla organizmu ludzkiego niezbędny.

Sól (chlorek sodu) jest w naszej diecie głównym źródłem sodu. Sód bierze udział w regulacji równowagi kwasowo-zasadowej organizmu, jest odpowiedzialny za utrzymanie odpowiedniej objętości krwi, chroni organizm przed odwodnieniem i zwiększa tempo przywrócenia równowagi płynów w okresie powysiłkowym. Bierze on również udział w transportowaniu do tkanek składników odżywczych -węglowodanów i aminokwasów.

Nadmiar sodu w diecie jest powszechnym problemem, który ściśle wiąże się z rozwojem nadciśnienia tętniczego oraz zwiększoną zachorowalnością na raka żołądka i udar mózgu. Zwiększone spożycie sodu powoduje ponadto zatrzymywanie wody w organizmie, co w konsekwencji może doprowadzić do obrzęków. Ograniczenie spożycia soli pomaga obniżyć ciśnienie tętnicze i pozwala zapobiec późniejszym problemom zdrowotnym. Wiele osób, zwłaszcza z łagodnym nadciśnieniem, nie musiałoby przyjmować leków, gdyby tylko zmieniło swoje nawyki żywieniowe – tu oprócz zredukowania soli w diecie ważne jest spożywanie żywności o niskim stopniu przetworzenia.

Do niedoboru sodu w organizmie dochodzi bardzo rzadko, w wyniku bardzo silnego pocenia się, biegunek i wymiotów, towarzyszących różnym stanom chorobowym. Efektem tego są związane z odwodnieniem objawy, takie jak osłabienie psychofizyczne, szybkie meczenie się i brak apetytu. Mimo że sód jest dla organizmu tak ważny, nikt nie straszy nas jego niedoborem, gdyż nie ma problemu z dostarczeniem odpowiednich ilości tego składnika wraz z codziennymi posiłkami.

Źródła sodu w diecie

Większość ludzi myśli, że aby uchronić się przed konsekwencjami nadmiernego spożycia sodu wystarczy usunąć ze stołu solniczkę. Na pewno ma to znaczenie w wypadku osób, które nawykowo dosalają wszystko, co się da. Szczypta soli na pomidorze położonym na kanapce staje się jednak banalna, jeśli porównamy ją do ilości dodawanej do potraw obiadowych. Gdy gotuje się zupę, ziemniaki, ryż, makaron, przyrządza gulasz czy sos, nie prószy się ziarenkami soli z niewielkich rozmiarów solniczki, tylko sypie łyżeczkami. Jeśli oprócz soli nie znamy zbyt wielu przypraw, to domowa kuchnia może nas zgubić. Rezygnacja z solenia potraw nie rozwiązuje problemu, gdyż okazuje się, że najwięcej sodu (75%) dostarcza nam sól dodawana do żywności podczas jej przetwarzania. Do produktów o najwyższej zawartości sodu należą wędliny i wszelkiego rodzaju przetwory mięsne, ryby wędzone, konserwy, sery, słone przekąski, takie jak chipsy czy paluszki oraz płatki kukurydziane. Istotnym źródłem sodu są też zawierające dwuwęglan sodu (sodę oczyszczoną) napoje gazowane i wypieki oraz glutaminian sodu zawarty w kostkach bulionowych, przyprawach warzywnych i stosowanych w kuchni chińskiej.

Bardzo istotną informacją jest to, że źródłem sodu jest nie tylko to, co ma słony smak. Całkowicie pozbawione sodu są jedynie oleje, wódka i niektóre napoje. Poza tym wszystkie produkty spożywcze zawierają sód, choć czasem są to naprawdę znikome ilości. Większość warzyw, owoców oraz kasz zawiera poniżej 10 mg sodu/100 g. Zawartość sodu w produktach pochodzenia zwierzęcego, nawet tych nieprzetworzonych, jest już większa. W dietach, w których ilość sodu jest redukowana (np. przy chorobach nerek czy nadciśnieniu), mleko, jaja, mięso i ryby traktowane są jako istotne źródła sodu.

Część druga: https://youngtimerhouse.pl/sol-potrzebna-czy-tez-zbedna-cz-2/